Epidemia nadal paraliżuje nasze życie – komunikujemy się i uczymy wyłącznie za pośrednictwem mediów elektronicznych, nie możemy wspólnie przeżywać ważnych świąt, rocznic i wydarzeń. Zbliża się właśnie najważniejsze polskie święto – rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli. Z tej okazji, ponieważ nie spotkamy się na tradycyjnej akademii upamiętniającej ten dzień i nie odśpiewamy razem hymnu, proszę Was o chwilę refleksji nad minionymi wydarzeniami i zapoznanie się z krótkim rysem historycznym przygotowanym przez panią Orkisz.
Wszystkim życzę radosnego świętowania tej szczęśliwej dla wszystkich Polaków rocznicy
Agata Wajda-Tylek
Dyrektor szkoły
102. ROCZNICA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI
„Jeszcze jeden listopad do okna zapukał
Żółtych liści szelestem. I znów nas odszukał.
Nas, zapatrzonych w przeszłość. W dni klęski i chwały
Które nam po przodkach w spuściźnie zostały.”
Feliks Konarski „Jedenasty listopad” (fragm.)
11 listopada obchodzimy kolejną rocznicę odzyskania niepodległości.
Niepodległość - wymarzona, oczekiwana i wymodlona przyszła jesienią 1918 roku.
Nie była tylko darem Opatrzności, czy prezentem od Historii... Była efektem pracy kilku pokoleń Polaków - powstańczych zrywów, codziennych, często mozolnych wysiłków, aby trwać i przetrwać.11 listo pada to dla nas data symboliczna, bowiem sam proces odbudowy niezależności przez Polskę nie został wdrożony w ciągu jednego dnia, a składał się z wielu wydarzeń.
W tym dniu w 1918 roku zawarciem rozejmu w Compiègne zakończyła się pierwsza wojna światowa; tym samym nadzieje Polaków na odzyskanie wolności przestały być marzeniem, przekształcając się w rzeczywistość. Dzień wcześniej,10 listopada powrócił do kraju Józef Piłsudski, a następnego dnia odebrał od Rady Regencyjnej naczelne dowództwo nad podległym jej Wojskiem Polskim. Mimo podziałów wśród naszych elit, w listopadzie 1918 roku rozbieżności zeszły na dalszy plan. Istniejące w Polsce obozy polityczne potrafiły osiągnąć porozumienie. Piłsudski i jego zwolennicy tworzyli w kraju wojsko, aparat władzy politycznej i administracyjnej, natomiast kierowana przez Romana Dmowskiego Narodowa Demokracja występowała w roli reprezentanta Polski na arenie międzynarodowej.
Polska powróciła na mapy świata.
Święto Niepodległości zostało ustanowione ustawą z dnia 23 kwietnia 1937 roku. Zaczęto je oficjalnie obchodzić 11 listopada tegoż roku. Obchody te odbyły się tylko przez kolejne dwa lata ze względu na wybuch II wojny światowej. W 1945 ustawą Krajowej Rady Narodowej z 22 lipca Święto Niepodległości zostało zniesione. Ostatecznie przywrócono je dopiero w 1989 roku pod nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.
Zwykle obchodzimy ten dzień bardzo uroczyście. W tym roku jednak nie będziemy mieć możliwości uczestniczenia w marszach, koncertach, akademiach. Może więc zadajmy sobie kilka pytań i spróbujmy na nie odpowiedzieć. Sobie, swoim bliskim i pokoleniom, które żyły w Polsce nieistniejącej na mapach. Jak rozumiemy niepodległość, czy pamiętamy, co się działo przed dniem, którego rocznicę mamy zapisaną w kalendarzu 11 listopada? Czy chcemy i umiemy korzystać z wolności, czy jesteśmy gotowi brać za nią odpowiedzialność ? Czy nie oddajemy naszej niepodległości za różne obietnice oraz odrobinę rozrywki?
Mimo okoliczności - świętujmy. Wywieśmy flagę, zaśpiewajmy lub posłuchajmy patriotycznych pieśni. Cieszmy się wolnością. A na co dzień pamiętajmy, że
„Żyjesz tu, teraz. Hic et nunc.
Masz jedno życie, jeden punkt.
Co zdążysz zrobić, to zostanie (…)”
Czesław Miłosz ”Traktat moralny” (fragm.)
https://www.youtube.com/watch?v=ttbg5VemoNc