2 maja - Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej - święto wprowadzone na mocy ustawy z 20 lutego 2004 roku.
Flaga Polski jest z nami we wszystkich ważnych chwilach. Podczas wydarzeń podniosłych i uroczystych, ale także w dni żałoby po stracie wybitnych Polaków, w momentach wzruszeń i radości. Flaga Rzeczypospolitej Polskiej składa się z dwóch poziomych pasów równej szerokości, białego u góry i czerwonego u dołu, w proporcjach 5:8.
2 maja organizowane są różnego rodzaju akcje i manifestacje patriotyczne. Dla przykładu, w Bytomiu w dniu 2 maja 2009 roku ponad 500 osób utworzyło biało-czerwoną flagę z przygotowanych wcześniej i równocześnie uniesionych parasolek.
W ostatnich latach powszechne stało się noszenie w tym dniu kokardy narodowej. Zwyczaj ten spopularyzował prezydent Lech Kaczyński, kontynuował Bronisław Komorowski; obecnie robi to prezydent Andrzej Duda.
Każdy z nas może uczcić Biało-Czerwoną poprzez jej wywieszenie np. w oknie lub na balkonie swojego mieszkania.

Święto Narodowe Trzeciego Maja - święto państwowe obchodzone w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja.
Ustawa uchwalona w 1791 roku miała na celu uregulowania ustroju prawnego Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Była to druga na świecie i pierwsza w Europie konstytucja. Ustawa zmieniła ustrój państwa na monarchię dziedziczną, doprowadziła do politycznego zrównania mieszczan i szlachty oraz wprowadziła ochronę państwa nad chłopami, dzięki czemu miały zostać złagodzone nadużycia w pobieraniu pańszczyzny. Konstytucja wprowadziła także podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
Niestety, Konstytucja przetrwała tylko 15 miesięcy. Targowica i siła wojsk rosyjskich złamały wolę narodu. Do zwycięstwa demokracji i utrzymania niezawisłości kraju zabrakło jedności.

Dzieje obchodów
W okresie zaborów Polski celebrowanie rocznic Konstytucji 3 maja było zakazane przez wszystkich zaborców. Polacy, którzy odważyli się obchodzić publicznie to święto byli surowo karani przez policję.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918, rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919 roku. Po II wojnie światowej obchodzono je tylko do 1946, kiedy w wielu miastach doszło do demonstracji studenckich. Od tego czasu władze komunistyczne zabroniły publicznego świętowania, a próby manifestowania były często tłumione przez milicję. Święto zostało oficjalne zniesione ustawą z 18 stycznia 1951 o dniach wolnych od pracy.
Dopiero w roku 1990 roku ustawą z 6 kwietnia przywrócono Święto Narodowe Trzeciego Maja.